Vorig weekend zijn we met z'n allen afgereisd naar het oosten om een bezoekje aan onze vrienden in Hengelo te brengen. Dat was supergezellig! Hidde en Femke hadden elkaar direct gevonden en daar hadden we dus geen kind meer aan. En er lag nog sneeuw dus we gingen 'lekker' wandelen! Nou ja, we hebben in ieder geval een frisse neus gehaald en Lotte en Linde hebben lekker geslapen!
Gelukkig gaat het met mijn rug steeds beter, en dat is maar goed ook want de andere Klijnsmaatjes houden me druk bezig! Lotte is al een week of 2 klaar met haar kuurtje maar ze blijft hoesten en een snot!!! Ik wist niet dat er zoveel snot uit zo'n klein meisje kon komen... we noemen haar nu Snotte....
Linde wilde natuurlijk niet onder doen voor haar grote zus dus die heeft ook een enorme bronchitus gekweekt... jemig wat had die meid het benauwd...ik kreeg het er zelf gewoon benauwd van. Donderdagmiddag zat ik bij de dokter met haar en het is nu zaterdagavond en nu pas beginnen we te merken dat het wat minder wordt... We hebben zelfs het onderzoeksteam van het AMC gebeld en die zijn vrijdag geweest om haar te onderzoeken. Lotte en Linde doen nl mee aan een onderzoek naar vroegtijdige signalering van astma bij kinderen. Helaas moest ik werken vrijdag dus ik kon niet bij het onderzoek zijn. Gelukkig was Hanneke vrij en wilde ze wel op de meiden passen. Ze is aan alle kanten beluisterd en idd constateerden ze hetzelfde als wij... ze heeft het heel erg benauwd. Hoop dat de positieve lijn zich blijft voorzetten en dat ze snel verder opknapt.... ze is inmiddels weer zover dat ze weer breeduit kan lachen dus dat is een goed teken.
Tja en dan onze lieve Hidde. Zijn blauwe oog is gelukkig alweer een heel eind weggetrokken.Hij was na een illegale springactie op de bank met zijn gezicht bovenop het openhaardstel gevallen! Het is gelukkig met een sisser afgelopen, dat wil zeggen een jaap op zijn wang en een enorm blauw oog maar als je de haken aan het haardstel ziet dan weet je direct dat het allemaal veel erger had kunnen zijn.... Maar goed, vanmorgen werd hij ineens spugend wakker...en dat is de hele dag doorgegaan! Als er iets in ging dan kwam het er met dezelfde vaart weer uit! Hij was er helemaal mee aan. 'Ik wil niet spugen mama' riep hij steeds... 'maar het komt gewoon..'
En de hele dag maar vragen om eten, dat wel. Niet te geloven hè, weken lang proberen we van alles en nog wat zodat hij maar wat wil eten en vandaag zeggen we de hele dag, 'nee, je mag niks eten, misschien morgen'. En Hidde maar roepen 'ik heb hommer' ....
Uitspraak van de week:
Hidde heeft van tante E een pakket gehad met spullen om een sneeuwpop aan te kleden. Een hoed, wortel, sjaal, 2 knopen voor de ogen en een echte pijp. Helaas is er momenteel te weinig sneeuw om een pop van te maken (eigenlijk is er helemaal geen sneeuw meer!!!!!) dus Hidde zette de hoed zelf op, deed de sjaal om pakte wortel en pijp en ging staan. Toen hij zijn pijp liet vallen zei hij: "mama, mijn uitlaat is gevallen.....!
Toen ik met alle liefde voor de tienduizendste keer een poepluier van Hidde verschoonde bekeek hij mij eens heel aandachtig... 'mama' zei hij 'je hebt witte haren, net als oma Truus' EN BEDANKT!
Hier nog een paar fotootjes van de afgelopen weken.
